Albarracin

Albarracin,  37 km na zachód od Teruel, jest jedną z łatwiej dostępnych miejscowości w północnej Aragonii, a równocześnie jedną z najbardziej malowniczych w prowincji. Zawieszona nad rzeką Guadalaviar i zachowana w prawdziwie pierwotnym stanie, zachwyca swoimi średniowiecznymi ulicami i wysokimi domami zdobnymi w balkony. Albarracin w latach 1165-1333 było centrum małego, niezależnego państwa – królestwa Azagras.

W ciągu ostatnich kilku lat rozpoczął się napływ turystów i niektóre domy upiększono aż do przesady. Jednakże ciemne uliczki Albarracin i nie odnawiane budynki ze wspaniałymi herbami wciąż czynią spacer po miasteczku intrygującą przygodą i przypominają o zapomnianych czasach świetności. Kiedy przybywa się z Teruel, Albarracin może wydawać się sporym miastem, ponieważ średniowieczne mury otaczają wzgórze dużym kręgiem, chroniąc rzekę i obszar dużo większy niż obecny, a także dawny teren miasta.

Miasto sięga brzegu rzeki i rozdziela się na dwie części. Od strony Teruel przechodzi się przez bramę zwaną El Tunel i wkrótce dochodzi do Plaza Mayor i ayuntamiento. Calle de Santiago prowadzi w kierunku murów, do kościoła i bramy Portal del Morina. Natomiast Calle de la Catedral, cicha, spokojna uliczka, wiedzie do małego placyku (samochody mogą wjeżdżać od drugiej strony), na którym stoi średniowieczna Catedral, która została przebudowana w XVI i XVIII w. Na placu wznosi się Palacio Episcopal.

Informacje praktyczne

Na tych, którzy zechcą zatrzymać się w Albarracin – a przybywający autobusem z Teruel raczej muszą to zrobić – czeka w mieście grupa hostales u podnóża góry, przy przystanku autobusowym. Wszystkie są przyjemne, mieszczą się w przystosowanych do tego celu dworkach i w sumie nie jest ich za wiele: Hostal El Galio, Olimpia  i Arabia. W miasteczku jest też schronisko młodzieżowe, Albergue Juventud Rosa Brios (tel.978/710005; zamkn. IX i X), zaraz za katedrą przy c/Santa Maria 1. Miejscowa fiesta odbywa się: 8-17 IX.

Turyści zmotoryzowani mogą wydostać się z Albarracin bajeczną drogą na zachód do Cuenca przez piękne okolice i jeszcze zahaczyć o Frias de Albarracin oraz źródło rzeki Tag.

El Rincón de Ademuz, położony na południe od Teruel, jest regionem niewielkim i dość nietypowym – to prowincja Walencji na obszarze Aragonii. Region ten należy do nieco zapomnianych i zaniedbanych zakątków Hiszpanii. Odnaleźć tu można niewiele pamiątek minionego okresu świetności, docierają tu nieliczni turyści.
Miejscem, które warto odwiedzić – a gdy korzysta się z autobusu, jedynym, do którego można dojechać z Teruel – jest ADEMUZ, bez wątpienia najmniejsza i najmniej znacząca stolica prowincji w całej Hiszpanii. Miasto położone jest na skalistych wzgórzach w widłach dwóch długich rzek. Stanowi ono znakomitą bazę wypadową dla pieszych wypraw, choć już spacer ulicami miasta dostarcza wspaniałych wrażeń – wiele tu domów, w których jako budulca użyto tradycyjnego ciemnego kamienia, jest też kilka barokowych wież. Noclegi zapewnia jedyny w mieście hostal Casa Domingo, (tel.978/782030; faks 782056), oferujący pokoje z łazienkami.
Dłuższe wędrówki można odbyć na północ, wzdłuż rzeki Turia do Torre Baja, i dalej do pięknej wioski Castielfabib). Jedna z najciekawszych takich wiosek. Pueblaa de San Miguel, leży na wschodzie, na obszarze Sierra Tortajada. Najłatwiej jest się tam dostać, jadąc drogą z Walencji, ale prowadzi tam także lokalna droga z Ademuz w kierunku Teruel. Biegnie ona na wschód przez most nad Turią, i dalej znaki wskazują drogę do Sabina, Sesga i Mas del Olmo.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *