Aragonia

Pod względem politycznym i historycznym, Aragonia jest blisko związana z Katalonią, z którą w średniowieczu tworzyła ścisłą unię o zasięgu wpływów obejmującym kraje śródziemnomorskie i sięgającym aż do Aten. Jednak używa się tu raczej języka hiszpańskiego niż katalońskiego. Obszar ten, otoczony ze wszystkich stron górami, zawsze zachowywał własną tożsamość oraz, tak jak Baskowie, tradycyjne fueros. Mieszkańcy współczesnej autonomii, obejmującej prowincje Saragossa, Teruel i Huesca, nie angażują się w główny nurt życia politycznego Hiszpanii, zwłaszcza ci z rolniczego południa, gdzie leży Teruel, najsłabiej zaludniony region kraju. Przybywając z Katalonii lub Kraju Basków, łatwo zauważyć, że tempo życia w Aragonii jest znacznie wolniejsze.

Większość turystów przyciągają do Aragonii Pireneje – ich piękne doliny, stare wioski i szlaki piesze. W wielu miejscach góry są zupełnie dziewicze i dużo mniej skomercjalizowane niż po stronie francuskiej. Zachwycającym ich fragmentem jest Parque National de Ordesa z wieloma kanionami, wodospadami i szczytami. Pirenejskie wioski Aragonii słyną z romańskiej architektury. W Jaca znajduje się najstarsza romańska katedra w kraju.

Najciekawsze zabytki środkowej i południowej Aragonii – kościoły, wieże i dwory zbudowane przez muzułmańskich mistrzów we wczesnych latach rządów chrześcijańskich -prezentują z kolei styl mudejar. Zaragoza (Saragossa), stolica Aragonii i jedyne większe miasto, chlubi się znakomitym pałacem Aljaferia, który jest najbardziej widowiskowym mauretańskim zabytkiem, oczywiście oprócz budowli w Andaluzji. Architekturą mauretańską szczyci się wiele innych mniejszych miast, zwłaszcza Tarazona, Calatayud i, przede wszystkim, Teruel, stolica południowej prowincji o tej samej nazwie.

W południowej Aragonii na uwagę zasługują dwa górzyste regiony. Na zachód od Teruel ciągną się Montes Universales, tworząc granicę z prowincją Cuenca. Przecina je kilka nadzwyczajnych szos i szlaków pieszych, szczególnie w okolicach otoczonej murami wioski Albarracin. Na wschodzie leży odosobniony region El Maestrazgo, dziki, z ciemnymi szczytami i wąwozami, którego wioski zdają się być odcięte od cywilizacji.

W Saragossie mieszka ponad połowa milionowej populacji Aragonii i tam też znajduje się większość przemysłu. Jest to miłe miasto z gwarną strefą barów i restauracji wciśniętych pomiędzy wspaniałe zabytki. Saragossa jest też wygodnym węzłem komunikacyjnym, obsługującym nie tylko Aragonię. W wielu miastach w prowincji Saragossa zachowała się architektura mudejar, na przykład w Tarazonie, Calatayud i Daroca oraz w Cinco Villas wzdłuż granicy z Nawarrą, czyli w starodawnych, prawdziwie szlacheckich wioskach, z których najciekawszą jest Sos del Rey Católico. Miłośnicy wina mogą odbyć wycieczkę wzdłuż ruta de los vinos, na południe od Saragossy przez Carinena do Daroca.

Prowincja Teruel jest bardziej odosobniona i nawet jej stolica nie widuje zbyt wielu przejeżdżających turystów. Omijanie tego miasta nie jest słuszne, zważywszy na wspaniałe zabytki w stylu mudejar, a także jego dogodne położenie, jeśli traktować je jako bazę wypadową do zwiedzenia okolicznych wsi – o ile posiada się własny środek transportu. Szczególnie ciekawa jest trasa na wschód – do Cuenca przez Albarracin, albo na południe – do Walencji (Valencia) przez Ademuz.

Doliny i wioski Maestrazgo na granicy z prowincją Walencja są najbardziej odizolowane -jest to obszar zupełnie nie zagospodarowany turystycznie, nie docierają tu ani turyści hiszpańscy, ani zagraniczni, więc własny samochód jest bardzo przydatny.

Festiwale

Kwiecień

8-9. Pielgrzymka do Santuario de Nuestra Seńora de la Alegria – odbywa się ona w barwnie udekorowanych powozach.

Wielki tydzień. Skromne, ale głęboko przeżywane obchody w Calatayud i innych miejscowościach. W Wielki Czwartek i Wielki Piątek w Calanda koło Alcańiz odbywa się festiwal Im Tamborrada.

Maj

Pierwszy piątek. Procesje i inne uroczystości w Jaca, upamiętniające bitwę pod Vitorią przeciwko Maurom.

25. Fiesta de Santa Orosia w Jaca – obchody nieco podobne w charakterze do tych z początku miesiąca.

Zielone Świątki. Obchody Pentecost Romerla N.S. de Calentunana w Sos.

Czerwiec

Niedziela najbliższa 19 czerwca. Fiesta de los Mozos w Cantavieja; połączenie obchodów święta religijnego z tańcami i zabawami na wolnym powietrzu.

30. Ball de Benas – miejscowe święto w Benasque.

Lipiec

Pierwsza niedziela. Romeńa del Quiliay, pielgrzymka i piknik na górze w Tarazonie.

Pierwszy i drugi tydzień. Teruel przez 10 dni hucznie świętuje Vaquilla del Angel, jedno z najbardziej znanych świąt w całej Aragonii.

Przełom lipca i sierpnia

Hiszpanie i Francuzi co roku organizują wspólnymi siłami – raz we Francji, a raz w Hiszpanii – Międzynarodowy Festiwal Folkloru Pirenejów. W latach nieparzystych festiwal gości w Jaca, a w jego programie jest zawsze wiele ludowej muzyki i tańców.

Lipiec i sierpień

Sympozjum poświęcone nowoczesnej sztuce i rzeźbie w Hecho; okoliczne wzgórza zamieniają się wówczas w otwartą galerię rzeźby.

Sierpień

Początek miesiąca. Fiesta na cześć św. Laurentego w Huesca.

14-15. Fiestas del Barrió w Jaca. Ulice zamieniają się w jeden wielki targ, odbywa się też wiele masowych imprez.

16. Obchody święta patrona Biescas.

27. Biegi uliczne Encierros w Cantavieja i Tarazonie (byki gonią ludzi).

Wrzesień

Początek miesiąca. Wielki jarmark w Teruel.

4-8. Fiesta w Barbastro – w programie tańce jota, walki byków i zawody sportowe, takie jak strzelanie do gołębi.

8. Kolorowe jarmarki w Alcaniz, Hecho, Calatayud, Alcala de la Selva i Villel.

12. Trzydniowe święto patrona Graus. Tańce i śpiewy stylizowane na ludowe. Romeria w L’Iglesuela del Cid.

14. Przeganianie byków i centralne uroczystości w Albarracin.

Październik

Drugi tydzień. Najważniejszy w Aragonii festiwal ku czci Virgen del Pilar. Około 12.X życie prowincji przenosi się do Saragossy, gdzie organizowane są walki byków i tańce jota, a na ulicach faluje wielobarwny tłum.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *