Barcelona – Montjuic

Montjuic

Strome wzgórze Montjuic, dobrze widoczne z portu, jest największym obszarem zieleni miasta i bardzo popularnym miejscem spacerów. Nazwę swą wzięło od społeczności żydowskiej, która niegdyś osiedlała się na jej stokach. Od połowy XVII wieku stoi tu zamek obronny, faktyczne dobry punkt strategiczny. Od czasu wzniesienia tu budynków na Wystawę Krajową 1929 r. Montjuic jest największą atrakcją kulturalną miasta. Trzeba poświęcić co najmniej jeden dzień na obejrzenie jego najciekawszych obiektów, wśród których znajduje się pięć muzeów, wesołe miasteczko, ogrody oraz sławna „Hiszpańska Wioska”. Architektura na Montjuic rozczarowuje po wrażeniu, jakie zostaje po obejrzeniu pozostałości po parku w Ciutadella z 1888 r. Modernisme do 1929 r. wyczerpał już swój potencjał i nijakie, monumentalne budowle wydają się mieć walor wyłącznie użytkowy. Niemniej nowe partie budynków i następne prace renowacyjne, pobudzone przez olimpiadę, okazały się bardziej ekstrawaganckie. Właśnie te budynki, rozmieszczone obok nielicznych niezwykłych dzieł z 1929 r., sprawiają, że Montjuic nigdy nie wyglądało tak elegancko jak teraz.

DOJAZD 00 MONTJUIC

• Ze stacji nietra Placa d’Espanya można przejść (albo pojechać windą ) do Palau Nacional, można też pojechać jednym z trzech autobusów: #61 przejeżdża w pobliżu większości zabytków (ostatni autobus o 20.30); #13 łączy Placa z Poble Espanyol (ostatni autobus o 22.30); #100 przejeżdża obok Poble Espanyol.

• Można skorzystać z kolejki liniowej z Barceloneta albo z Moll de Barcelona, obok pomnika Kolumba, do Jardins de Maramar (wt.-nd., 12.00-20.00; 1000 ptas w jedną stronę, 1200 ptas w obie). Stamtąd inną kolejką można pojechać dalej do wesołego miasteczka i zamku albo pójść do okolicznych muzeów.

• Kolejką liniowo – szynową, można ze stacji metra Parallel dojechać do stacji kolejki liniowej na zamku (codz. w lecie, co 15 min, 11.00-22.00; zimą, sb., nd. i święta od 10.45-17.00; 185 ptas w jedną stronę, 375 w obie). Stąd w kilka minut dochodzi się do Fundació Miró.

Z Placa d Espanya do Palau Nacional

Idąc tu z Placa de Espanya, trzeba przejść obok bliźniaczych 47-metrowych wież, a potem przejść przez wspaniałą Avda. de la Reina Maria Cristina. Ale warto to zrobić, choćby dla wspaniałych widoków po drodze. Centralne miejsce zajmują podświetlane fontanny (Font Magica) przed Palau Nacional. Przez całe lata fontanny stanowiły część widowiskowego spektaklu światła i dźwięku. Obecnie potrzeba wiele milionów peset, by znów działały, więc ich przyszłość jest niejasna. Działają natomiast olbrzymie windy zewnętrzne, które stanowią część ulepszeń wykonanych przed olimpiadą. Ruszają, gdy stanie się na podłodze i oszczędzają nogom wysiłku stąpania po schodach.

Palau Nacional, położony na szczycie kondygnacji schodów, był głównym obiektem Wystawy Krajowej w 1929 r. Planowano go rozebrać po zakończeniu wystawy, ale decyzja została zawieszona i w pałacu znalazło przytulisko największe muzeum Hiszpanii poświęcone sztuce katalońskiej.

Niestety, w Museu d’Art de Catalunya (wt,-sb. 10.00-19.00; czw. 10.00-21.00; nd. 10.00-14.30; 500 ptas), mieszczącym się w Palau Nacional, spora część kolekcji pozostaje od kilku już lat w magazynach, co ma ułatwić ważne prace remontowe oraz reorganizację, która nie zostanie zakończona przed rokiem 2000. Do tego czasu będzie trzeba poczekać z obejrzeniem zbiorów sztuki renesansowej i barokowej, a także rysunków i rycin z XIX i XX wieku. Otwarta dla zwiedzających jest jedynie olbrzymia kolekcja sztuki średniowiecznej.

Podzielona jest ona na dwa działy: jeden poświęcony sztuce romańskiej, drugi – gotyckiej. Były to okresy, kiedy artyści z Katalonii zajmowali dominującą pozycję w Hiszpanii. Średniowieczne pracownie katalońskie zajmowały się głównie dekorowaniem kościołów malowidłami ściennymi, ale tworzyły też malowane frontale ołtarzy-często były to sceny z życia różnych świętych. Z czasem przekształciły się nawet w wielkie retablos nad głównym ołtarzem – przez wieki była to główna cecha kościołów hiszpańskich.

Fascynująca jest kolekcja gotycka, obejmująca dzieła z całej Hiszpanii; szczególnie cenne są dzieła z Katalonii, Walencji i Aragonii. Zwłaszcza szkoły katalońska i walencka znajdowały się pod wpływem współczesnych im stylów włoskich. Można więc tu znaleźć kilka wyśmienitych rzeźb nad ołtarzem (m.in. trzy sławnych braci Serra), rzeźbione grobowce, dekoracje kościelne oraz barwne, choć mniej wyszukane, malowidła.

Dział romański jest jeszcze bardziej godny uwagi; jest to być może najlepsza kolekcja tego rodzaju na świecie. XI- i XII-wieczne freski wypełniają szereg sal, pracowicie zebrane z małych kościołów katalońskich w Pirenejach, aby zapobiec ich grabieży i sprzedaży. W dużej części były one zniszczone przez późniejsze renowacje, pozostawione bez opieki, narażone na kradzież i zniszczenie, aż do roku 1919, gdy przeniesiono je do muzeum dla ich konserwacji.

Freski są pięknie wyeksponowane. Jest mało prawdopodobne, by większość turystów widziała takie dzieła (istniejące egzemplarze są rzadkie i zawsze mało dostępne), ale jest równie mało prawdopodobne, że nie poddadzą się oni ich czarowi. Zbiory najlepiej reprezentują dzieła zabrane z kościołów w dolinie Boi, jak dzieło Mistrza z Taull, którego dekoracja apsydy kościoła w Sant Climent w Taull łączy bizantyjską kompozycję hierarchiczną ze wspaniałymi kolorami i mocną kreską ówczesnych ilustratorów rękopisów.

Museu Etnologie i Museu Arqueológic

W dole Palau Nacional, nieco na wschód, jest kilka kolekcji, na które warto znaleźć czas. Znajdują się one we wspaniałych muzeach etnologicznym i archeologicznym. Mu-seu Etnologie (wt. i czw. 10.00-19.00; pozostałe dni tygodnia 10.00-14.00; VII-IX: wt.-nd. 10.00-14.00; 300 ptas; śr. 150 ptas; pierwsza nd. miesiąca bezpł.) przedstawia bogate zbiory kulturowe z Ameryki Środkowej i Południowej, Azji, Afryki, Australii i Bliskiego Wschodu.

Bardziej pociągające, a przynajmniej bardziej związane z Katalonią, jest ważne Museu Arqueológic (wt.-sb. 9.30-19.00; nd. 9.30-14.00; 200 ptas, nd. bezpłatnie), znajdujące się trochę dalej od poprzedniego. Poświęcone zostało głównie okresowi rzymskiemu, ale i w nim też przedmioty zwłaszcza z Balearów, z Kartaginy, pochodzenia etruskiego oraz wiele przedmiotów prehistorycznych. Jeszcze bardziej zainteresuje to tych, którzy zamierzają udać się do Empuries na Costa Brava, ponieważ stamtąd właśnie pochodzi większość ważnych znalezisk, a także dobre mapy i fotografie. Pośród niezwykłych eksponatów tego muzeum znajduje się również zrekonstruowana rzymska komnata pogrzebowa. W jej ścianach są wydzielone małe nisze na urny pogrzebowe; był to rodzaj pogrzebu zwany columbaria (dosłownie: „przegródki”), który można jeszcze zobaczyć na południu Hiszpanii, w Carmona w Andaluzji.

W zboczu wzgórza jest reprodukcja teatru greckiego, Teatre Grec, którą zbudowano dla celów Wystawy w 1929 r. Obecnie obiekt jest wykorzystywany podczas letniego festiwalu kulturalnego, sezonu Grec.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *