Gastronomia

W Hiszpanii można żywić się na dwa sposoby: zjeść pełny posiłek w restaurante lub comedor (jadłodajnia) albo kilka mniejszych tapas (przekąski) lub raciones (większe przekąski) w jednym czy w kilku barach.

Do najmniej wyszukanych lokali należy comedor, gdzie otrzymuje się zwykły, pożywny trzydaniowy posiłek i coś do picia, czyli menu del dia. Jest to najtańszy obiad, ale comedores często trudno znaleźć, a jeśli już się uda, wnętrze może okazać się mało zachęcające. Jedzenie w barach jest zwykle droższe, ale dostarcza też więcej przyjemności: chodząc od baru do baru i próbując „specjalności zakładu” poznać można miejscowe przysmaki.

ŚNIADANIE, CIASTA I KANAPKI

Na śniadanie najlepiej wybrać się do baru lub kawiarni, choć poranne posiłki (tzw. kontynentalne śniadanie) podawane bywają również w niektórych hostales i fondas. Tradycyjne hiszpańskie śniadanie to churros con chocolate – długie makaroniki (nieodpowiednie dla delikatnych żołądków) z gęstą czekoladą do picia. Ale zwykle można też zamówić tostadas (grzanki) na oliwie (con aceite) lub na maśle (con mantequilla) -y marmelada (z dżemem), czy też bardziej pożywne huevos fritos (jajka smażone). Doskonała na śniadanie jest także tortilla (rodzaj omletu z ziemniaków i jaj).

W większości kawiarni podawane są ciasta (pasteles) lub pączki (donuts), ale większy wybór jest w ciastkarniach (pastelerias) i w cukierniach (confiterias). W większych miejscowościach, zwłaszcza w Katalonii, znajduje się zwykle panaderia lub croissanteria, gdzie oprócz chleba, rogalików i pizzy, które można dostać wszędzie, sprzedawane są rozmaite pyszne – i zdrowsze – wypieki.

Niektóre bary specjalizują się w kanapkach (bocadillos), a ponieważ są to zwykle ogromne porcje francuskiego pieczywa, wystarczą na śniadanie albo na obiad. W barach serwujących tapas (patrz niżej) oraz w sklepach spożywczych można sobie również zrobić kanapki lub choćby kupić niezbędne składniki. Natomiast sandwich to zapiekana kanapka z serem i szynką, zwykle na białym pieczywie.

TAPAS I INNE PRZEKĄSKI

Składniki używane do kanapek to najczęściej lomo (schab), tortilla i calmares (mogą być na gorąco), jamón (York albo jeszcze lepiej serrano), chorizo, salchicha (i inne regionalne gatunki kiełbasy, np mała i pikantna katalońska (butifarras), queso (ser) i atun (tuńczyk, zwykle z puszki).

Najczęściej spotykane tapas raciones:
aceitunas oliwki habas bób
albóndigas pulpety habas eon jamón bób z szynką
anchoas sardele bigado wątróbka
berberechos sercaki (mięczaki w skorupce) huern cocido jaja na twardo
jamón serrano szynka górska
boquerones świeże sardele jamón York szynka
calamares kałamarnice mejillones małże
caltos tlaki navajas rodzaj mięczaków
caracoles ślimaki patatas alioli ziemniaki w majonezie
carne en salsa mięso z pomidorami patatas bravas ziemniaki smażone, pikantne
champińones pieczarki
chorizo pikantna kiełbasa pimientos papryka
cocido rodzaj gulaszu pincho moruno kebab
empanadilla paszteciki mięsne albo rybne pulpo ośmiornica
rińones al Jerez cynadry w winie Jerez
ensaladilla sałatka warzywna z majonezem
salchicha kiełbasa
escalibada sałatka z oberżyn i papryki sepia mątwa
torilla espańola omlet z ziemniakami
gambas krewetki tortilla francesa omlet francuski

TAPAS

Jedną z zalet jedzenia w barach jest eksperymentowanie. W wielu lokalach potrawy są wystawione na ladzie, więc można dokonać wyboru, wskazując na nie, a do tego wcale nie jest konieczna znajomość nazw dań (patrz ramka). Tapa to niewielka porcja, np. trzy lub cztery kawałeczki ryby lub mięsa albo kilka łyżek sałatki, podawana niegdyś tradycyjnie jako bezpłatna zakąska. Obecnie trzeba za nią płacić, chyba że składa się z kilku oliwek. Darmowe zakąski, które nazywają się pinchos, należą do rzadkości. Zazwyczaj kosztują 200-400 ESP, więcej w eleganckich lokalach. Raciones różnią się od nich tylko ilością i mogą wystarczyć na lekki posiłek. Czasami podaje się także pinchos morunos (małe kebaby). (Trzeba zaznaczyć, czy chce się racion, czy tylko tapa.) Oczywiście im większe towarzystwo, tym lepiej: zamawiając kilka tapas, czy też trzy raciones, można otrzymać urozmaicony i pożywny posiłek dla trzech, czterech osób.

Tascas, bodegas, cervecerfas i tabernas to nazwy barów, w których serwuje się tapas i raciones. Ceny zależą zwykle od tego, czy je się na stojąco przy barze (gdzie płaci się najmniej), czy też przy stole (do 50% drożej, a jeszcze więcej na tarasie).

Przed zamówieniem tapas warto zapytać o specjalność zakładu i zdecydować się właśnie na nią. Hiszpanie często przechodzą z jednego baru do drugiego, zamawiając tylko specjalność danego lokalu. Często zdarza się, że pozostałe dania przygotowywane są w kuchence mikrofalowej, co jest niewyobrażalne w przypadku przyrządzania np. smażonej mątwy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *