San Juan de la Pena

San Juan de la Pena, ukryty wśród gór na południowy zachód od Jaca, jest najsłynniejszym klasztorem w Aragonii. W średniowieczu pielgrzymi zbaczali z trasy Jaca Pamplona, by odwiedzić to miejsce. Uważano bowiem, że przechowywany tu jest Święty Graal – kielich z epoki rzymskiej, który później znalazł się w katedrze w Walencji. (Według tradycji chrześcijańskiej, Świętym Graalem zwano kielich, do którego Józef z Arymatei zebrał krew Jezusa spływając:} z grota lancy rzymskiego żołnierza. Kielich jest tematem wielu legend średniowiecznych, poszukiwali go rycerze Okrągłego Stołu: Parsifal, Lancelot i Galahad. Kielich, który uchodzi za Świętego Graala, znajduje się w katedrze św. Wawrzyńca w Genui. Jest to naczynie wykonane ze starożytnego szkła.Kupcy genueńscy przywieźli je w 1001 roku z Cezarei w Palestynie, gdzie był przechowywany w jednym z meczetów – przyp. red. I wyd.). Obecnie większość turystów przybywa tu dla krajobrazu i romańskiego krużganka.

Najprostsza droga do klasztoru to szosa Jaca-Pamplona (N240). Od zakrętu, 10 km za Jaca, droga po 5 km dociera do wioski Santa Cruz de los Serós, a stąd pozostaje tylko 4 km do San Juan. Nie kursują tędy autobusy, ale można dojechać autobusem do Puente la Reina/Pamplona i część drogi przebyć pieszo. Łatwiejsze wydaje się wynajęcie roweru – trzeba liczyć ok. 1 godz. na pokonanie trasy Jaca-Santa Cruz i następną godzinę drogą w górę do San Juan. Z powrotem można jechać szosą C125 przez Bernues: łagodny zjazd do Bernues, lekkie wzniesienie do Puerto de Oroel, a potem gwałtowny zjazd do Jaca. Trasa ta jest bardzo malownicza i nie spotyka się tu samochodów.

Santa Cruz de los Seros

SANTA CRUZ DE LOS SERÓS jest atrakcyjną osadą, w której najważniejszym zabytkiem jest piękny kościół romański (11.00-13.00 i 16.00-18.00; 100 ptas). Był on niegdyś częścią dużego klasztoru benedyktyńskiego. Najbliższym miejscem na nocleg jest tu Hostal Aragon (tel.974/377112; faks 362189), położony przy szosie Jaca-Pamplona (N240).
Z Santa Cruz piechurzy mogą dojść starą drogą w górę do San Juan, co zajmuje około godziny. Droga ta jest oznakowana jako GR65.3; sprzed kościoła prowadzą do niej znaki. Szosa biegnie okrężnie wokół zbocza góry i pozwala podziwiać rozległą panoramę okolic. Na północy widać wyraźnie szczyty Pirenejów, a na wschodzie dziwaczne kształty Pena de Oroel.

San Juan de la Peńa

SAN JUAN DE LA PEŃA w zasadzie obejmuje dwa klasztory oddalone od siebie o 2 km. Przybywając z Santa Cruz, spotyka się najpierw klasztor dolny (i starszy).
Wbudowany we wgłębienie pod skałami, klasztor dolny (poł. III-poł. X wt.-nd. 10.00-13.30 i 16.00-19.00; poi. X-poł. III śr.-nd. 11.00-14.30; wstęp bezpł.) jest niezwykłym kompleksem architektonicznym, widać to nawet teraz, gdy pozostały zeń tylko resztki. To tutaj po raz pierwszy na półwyspie odprawiono mszę łacińską, tutaj też Aragończycy utrzymywali twierdzę we wczesnym okresie rekonkwisty. Wejście prowadzi najpierw do mozarabskiej kaplicy z IX w., która z czasem stała się kryptą głównego romańskiego kościoła. Zachowały się tam fragmenty romańskich fresków. Przy górnym kościele znajduje się panteon aragońskiej szlachty, a niedaleko kaplicy panteon królów Aragonii, przebudowany w chłodnym, neoklasycystycznym stylu w XVIII w. i niedługo potem splądrowany przez wojska napoleońskie. Płaskorzeźby na gotyckich grobowcach szlachty opiewają wydarzenia z wczesnej historii Aragonii.

Jednak największym artystycznym osiągnięciem są romańskie krużganki z XIIw. Tylko dwie nisze są kompletne – reszta w stanie fragmentarycznym – ale zachowane kapitele należą do najwspanialszych przykładów rzeźby romańskiej. Są one dziełem mistrza, którego rękę widać w wielu kościołach w tym rejonie. Obecnie znany on jest jako Mistrz z San Juan de la Pena, a jego prace łatwo rozpoznać po nienaturalnie dużych oczach, jakimi obdarzał swoje postaci.

Klasztor górny, duży kompleks z barokową fasadą, można oglądać tylko z zewnątrz, ale warto tam dojść, choćby dla widoków na Pireneje z pobliskiego miradoru. W dawnych zabudowaniach klasztornych urządzono niewielki hostal, bar i restaurację, w której menu del dla kosztuje 1500 ptas. W comedor można usiąść albo po zakupieniu drinka wyjść na zewnątrz i siąść przed fasadą klasztoru. Na wprost klasztoru ciągnie się wielka łąka otoczona lasami, doskonałe miejsce na pikniki.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *