Kuchnia baskijska uchodzi za najlepszą w Hiszpanii, a Baskowie to prawdziwi smakosze. Warto zwrócić uwagę na takie specjały, jak: balcalao (dorsz) a la vizcaina, merluza (wątłusz) a la vasca, chipirones en su Unia (kałamarnica w sosie własnym) lub txangurro (krab pająkowaty). Wszystkie te potrawy serwuje się w niedrogich, przydrożnych caserios (po baskijsku: baserri) na przedmieściach w całym regionie. Tradycyjne potrawy Basków są też podawane jako tapa (znane tu jako pincho), dosłownie w każdym barze, zawsze świeże i smaczne.
Na uwagę zasługuje tradycja towarzystw gastronomicznych, żywa tylko w Kraju Basków. Powstały one w połowie XIX wieku, pierwotnie jako miejsca spotkań różnych rzemieślników. Zwyczajowo kobiety nie mają do nich wstępu (ostatnio następują pewne zmiany pod tym względem) – gotowaniem zajmują się mężczyźni, którzy płacą składkę członkowską. Członkowie przygotowują wymyślne dania dla przyjemności i można powiedzieć, że prawdziwe baskijskie przepisy w dużej części zachowały się w tych towarzystwach. Coraz większą popularność zyskuje tzw. Nueva Cocina Vasca (nowa kuchnia baskijska), znajdująca się pod silnymi wpływami francuskiej sztuki kulinarnej.
FIESTY
Styczeń
19-20. Festividad de San Sebastian. 24 godziny imprez, w tym tamborrada (marsz z piszczałkami i bębnami).
Luty
15-20. Karnawał w Bilbao i San Sebastian. Marzec
4-12. Seria pielgrzymek do zamku w Javier, miejsca urodzenia Świętego Franciszka Javier.
Kwiecień
Wielkianoc. Wielkie uroczystości w Vitorii.
28. Fiesta de San Prudencio połączona z tamborradas w yitorii.
Czerwiec
24. Fiestas de San Juan w miejscowościach Lekeitio, Laguardia-Biasteri i Tolosa.
Lipiec
Pierwszy tydzień. Wielka fiesta w Zumaia, z tańcami, baskijskimi sportami i encierro na plaży.
7-14. Fiestas de San Fermlti wPamplonie, połączona z wypuszczaniem byków w uliczny tłum.
16-20. Międzynarodowy Festiwal Jazzowy w Vitorii.
22. Fiesta de la Magdalena w Bermeo, połączona z oświetlaną pochodniami procesją łodzi rybackich oraz tradycyjnymi wyścigami i zawodami w baskijskich dyscyplinach.
24-28. Festiwal Jazzowy w San Sebastian.
25. Santiago Apostoł, międzynarodowe zawody w przyrządzaniu paelli, organizowane w Getxo.
Ostatni tydzień. Fiesta de San Fedro w Mundace, połączona z tańcami.
31. Dia de San Ignacio Loyola w całym kraju, ale szczególnie uroczyście obchodzona w Loyoli i Getxo, gdzie organizowane są pokazy ogni sztucznych, koncerty jazzowe i zawody kolarskie.
Sierpień
Pierwszy weekend. Święto miejscowego patrona w Estelli.
4-9. Fiesta de la Vugen Blanca w Vitorii, połączona z walkami byków, pokazami ogni sztucznych i gigantones.
15. Semana Grande przynosi eksplozję obchodów, szczególnie w Bilbao, gdzie organizuje się gry i wyścigi; regaty wioślarskie w Zarautz; encierro w Gernice i Tafalli, a w San Sebastian – międzynarodowy konkurs sztucznych ogni.
Wrzesień
Pierwszy tydzień. EuskalJaiak (baskijskie świętowanie) w San Sebastian.
4. Fiesta de San Antolin w Lekeitio – młodzież próbuje trafić w głowę gęsi.
9. Euskal-Jaia w Zarautz oraz Dia del Pescador w Bermeo.
12. W Sanguesa odbywa się niezależne encierros.
14. Dzień patrona w Olite; jeszcze więcej byków.
19-28. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastian.
Grudzień
Boże Narodzenie. Obchody są szczególnie uroczyste w Pamplonie. W wigilię o północy w miejscowości Labastida (Alava) odprawiana jest msza pod gołym niebem przy ognisku.
Sport
Baskijskie dyscypliny sportowe, takie jak jai alai czy pelota, uprawia się w całej Hiszpanii, ale w Baskonii nawet najmniejsza wioska posiada fronton, czyli ścianę do gry w pelota Do innych typowo baskijskich dyscyplin należą: aizkolaritza (rąbanie drewnianych bali) harrijasotzea (podnoszenie kamieni), soka-tira (przeciąganie liny) i segalaritza (koszenie trawy). Najlepsi zawodnicy w pierwszych dwóch dyscyplinach zostają uwielbianymi bohaterami; mistrz świata w podnoszeniu kamieni, Ińaki Perurena, podczas swojej wizyty w Japonii zarazi! Japończyków tym sportem; jest on jedynym ciężarowcem, który przekroczył magiczną barierę 315 kg. Wszyscy sportowcy są zwykle honorowymi gośćmi miejscowych fiestas.
Noclegi
Główną przeszkodą w podróżowaniu po regionie są ceny (szczególnie noclegów), które (poza żywnością) są wyższe niż w innych częściach kraju. W obrębie samej Baskonii istnieje jednak znaczne zróżnicowanie cen pomiędzy wybrzeżem kantabryjskim a wnętrzem półwyspu (z wyjątkiem Pamplony). Liczba miejsc noclegowych w mniejszych miejscowościach znacznie się zwiększyła po niedawnym wprowadzeniu w życie rządowego programu agroturyzmu, stwarzającego turystom możliwość pobytu w tradycyjnych gospodarstwach i domach baskijskich, zazwyczaj w wyjątkowo pięknych miejscach i za niewysoką opłatą. Oznaczane są one czerwono-zielonym kołem z napisem Nekazalturismoa. W prowincji Nawarra takie kwatery znane są jako casa rural (dom wiejski). Wykazy ich adresów wraz z cenami udostępniają regionalne biura turystyczne, które dokonują także rezerwacji. Z wyjątkiem bardzo małych wiosek, prawie wszędzie jest jakiś hostal lub fonda. Zwykle dobre efekty daje zapytywanie o noclegi w barach.